لطفا صبر کنید ...
لطفا صبر کنید ...
آلرژی غذایی زمانی است که سیستم ایمنی فرد به گونه‌ای پاسخ میدهد که گویی غذای خاصی برای بدن مضر است. اگر فردی آن غذا را بخورد یا لمس کند، ممکن است واکنش آلرژیک داشته باشد. در برخی موارد، تنفس بخارات غذا نیز می تواند باعث واکنش شود. بیشتر واکنش های آلرژیک در عرض 5 دقیقه تا 1 ساعت پس از خوردن یا لمس غذا رخ می دهد.
رایج ترین غذاهایی که افراد به آنها حساسیت دارند عبارتند از:
افراد ممکن است به ۱ یا چند غذا حساسیت داشته باشند. گاهی اوقات تشخیص اینکه آیا واقعاً آلرژی غذایی دارید ، دشوار است. افراد ممکن است پس از خوردن برخی غذاها به دلایل دیگر احساس بیماری کنند. برای مثال، افراد ممکن است پس از خوردن غذاهای تند دچار سوزش سر دل شوند یا در اثر مسمومیت غذایی دچار اسهال و استفراغ شوند. برخی از افراد بیماری به نام “عدم تحمل لاکتوز” دارند که هضم شیر و سایر غذاهای لبنی را دشوار می کند. اما اینها آلرژی غذایی نیستند.
علائم آلرژی غذایی چیست؟
علائم آلرژی غذایی می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد.
– علائم خفیف می تواند شامل موارد زیر باشد:
– علائم شدید را “آنافیلاکسی” می نامند. آنها می توانند شامل موارد زیر باشند:
علائم ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. همچنین، هر بار که یک فرد واکنش آلرژیک نشان می دهد، علائم متفاوتی می تواند داشته باشد.
آیا آزمایشی برای حساسیت غذایی وجود دارد؟
بله. پزشکان می توانند از 2 نوع آزمایش برای تشخیص اینکه آیا آلرژی غذایی دارید استفاده کنند. شما و پزشکتان با مشورت با یکدیگر تصمیم خواهید گرفت که کدام یک برای شما مناسب تر است.
پزشک شما نیز معاینه ای انجام می دهد و با شما صحبت می کند. گاهی اوقات تشخیص اینکه به چه غذایی حساسیت دارید دشوار است. یادداشت برداری از غذاهایی که می خورید و علائمی که دارید مفید است.
آیا باید به پزشک مراجعه کنم؟
بله. اگر فکر می کنید که یک واکنش آلرژیک جدی دارید، با اورژانس تماس بگیرید . سعی نکنید خود را به بیمارستان برسانید.
واکنش های آلرژیک چگونه درمان می شوند؟
بهترین درمان برای واکنش شدید، دارویی به نام «اپی نفرین» است. شما باید اپی نفرین را همراه خود نگه دارید تا در صورت بروز یک واکنش جدی بتوانید علائم خود را کنترل کنید.
آیا آلرژی غذایی قابل درمان است؟
تا کنون، هیچ درمان قطعی برای آلرژی غذایی ارایه نشده است. درمانی به نام “ایمونوتراپی خوراکی” ممکن است خطر واکنش آلرژیک را در صورت قرار گرفتن تصادفی در معرض یک غذا کاهش دهد. ایمونوتراپی خوراکی شامل دریافت مقادیر کمی از غذا به روشی کنترل شده است. درمان در یک کلینیک یا بیمارستان شروع می شود، جایی که در صورت بروز واکنش، تحت نظر و درمان هستید. سپس، به مصرف دوزهای روزانه در خانه ادامه میدهید. هدف این است که “دوز” غذا را به آرامی در طول زمان افزایش دهید تا سیستم ایمنی بدن شما به آن واکنش نشان ندهد. هر افزایش دوز در کلینیک یا بیمارستان انجام می شود.
این درمان با خطراتی همراه است و به احتمال زیاد آلرژی را به طور کامل از بین نمی برد. اما ممکن است در شرایط خاصی یک روش درمانی باشد. اگر علاقه مند به یادگیری بیشتر در مورد ایمونوتراپی خوراکی هستید، با پزشک خود درباره ی آن صحبت کنید.
آیا می توان از واکنش های آلرژیک پیشگیری کرد؟
بله. با نخوردن غذایی که به آن حساسیت دارید می توانید از واکنش آلرژیک پیشگیری کنید. حتی یک لقمه کوچک غذا می تواند یک واکنش جدی و خطرناک ایجاد کند. شما و پزشکتان می توانید یک برنامه پرهیز غذایی تهیه کنید که شامل موارد زیر است:
زندگی من چگونه خواهد بود؟
بیشتر افراد مبتلا به آلرژی غذایی می توانند زندگی عادی داشته باشند. اما ممکن است لازم باشد تغییراتی در زندگی خود ایجاد کنید. شما باید برنامه پرهیز غذایی خود را دنبال کنید.
شما می توانید در تمام زندگی خود آلرژی غذایی داشته باشید. اما گاهی با افزایش سن ، الرژی غذایی کاهش می یابد.
آیا راهی برای جلوگیری از آلرژی غذایی وجود دارد؟
این مورد چندان مشخص نیست. اگر شما یا فرزندتان آلرژی غذایی دارید، ممکن است نگران باشید که نوزاد جدید نیز به آن حساسیت داشته باشد. ممکن است کودکان در معرض خطر بیشتری نسبت به همان مورد الرژن باشند. اما این بدان معنا نیست که آنها قطعا مبتلا به ان باشند. ممکن است همان نوع آلرژی غذایی ، یا الرژی به غذایی متفاوت ، یا اصلاً آلرژی غذایی نداشته باشند.
اگر باردار هستید یا در دوران شیردهی هستید، ممکن است سوال داشته باشید که آیا باید از یک غذای خاصی اجتناب کنید یا خیر. به عنوان مثال، اگر در حال حاضر کودکی با حساسیت به شیر دارید، آیا باید نوشیدن شیر را متوقف کنید تا خطر آلرژی برای نوزاد جدیدتان کاهش یابد؟ در بیشتر موارد، احتمالاً پاسخ منفی است. اما با پزشک خود صحبت کنید تا مطمئن شوید که چه رژیم غذایی مناسبی برای وضعیت شما وجود دارد.
وقتی کودک شما به اندازه کافی بزرگ شد که بتواند شروع به خوردن مواد جامد کند، باید تصمیم بگیرید که چه زمانی این کار را شروع کنید. پزشکان قبلاً فکر می کردند اگر کودکی در معرض خطر بالای آلرژی است بهتر است این کار را به تعویق بیندازند. اما امروزه میگویند که بهتر است صبر نکنید تا بچه بزرگ شود و غذا دادن را در زمان عادی (از 4 تا 6 ماهگی) شروع بکنید. اما هنوز هیچ راهی برای اطمینان از اینکه آیا کودک شما آلرژی دارد یا خیر وجود ندارد. پزشک کودک شما می تواند به شما کمک کند تا در مورد زمان و نحوه ارائه برخی غذاها تصمیم بگیرید.
آنافیلاکسی اصطلاحی است که پزشکان برای توصیف یک واکنش آلرژیک خطرناک استفاده می کنند. ممکن است خیلی سریع اتفاق بیفتد و باعث مرگ شود. آنافیلاکسی در یک فرد میتواند ناشی از موارد زیر باشد:
سایر محرک ها نیز می توانند باعث آنافیلاکسی شوند.
ممکن است بدانید که به چیزی حساسیت دارید یا خیر. اما شما همچنین می توانید آنافیلاکسی داشته باشید حتی اگر ندانید آلرژی دارید.
علائم
– آنافیلاکسی می تواند یک یا چند قسمت از بدن را درگیر کند. شایع ترین علائم عبارتند از:
علائم دیگر می تواند شامل موارد زیر باشد:
آنافیلاکسی، خیلی سریع رخ میدهد. علائم نیز می تواند تغییر کند. ممکن است ابتدا کهیر روی پوست خود داشته باشید. به زودی پس از آن، ممکن است دچار استفراغ یا مشکل تنفسی شوید. هر بار که دچار آنافیلاکسی میشوید، می توانید علائم مختلفی داشته باشید. علائم نیز از فردی به فرد دیگر متفاوت است.
در موارد زیرعلائمی که در آنافیلاکسی دارید می تواند بدتر شود:
آنافیلاکسی چگونه درمان می شود؟
درمان هایی وجود دارند که می توانند به کاهش سریع علائم آنافیلاکسی کمک کنند. بهترین درمان ،دارویی به نام «اپی نفرین» است. اپی نفرین به صورت تزریقی است. کارکنان اورژانس و پزشکان می توانند آن را تزریق کنند.
افرادی که قبلا آنافیلاکسی داشته اند، اغلب برای دستگاهی به نام اتوانژکتور (به عنوان مثال، EpiPen ) نسخه می گیرند. این دستگاه یک شات اپی نفرین دارد که می توانید به خودتان تزریق کنید. اگر اتوانژکتور دارید، باید آن را همیشه همراه خود داشته باشید. هر زمان که فکر می کنید دچار آنافیلاکسی شدید فوراً از آن استفاده کنید. پس از استفاده از اتوانژکتور، با اورژانس تماس بگیرید . به این دلیل که علائم ممکن است عود کنند و ممکن است نیاز به درمان موثرتری در بیمارستان داشته باشید. یک پزشک یا پرستار نیز شما را تحت نظر خواهد داشت تا مطمئن شود که علائم شما عود نمی کند.
آیا باید به پزشک یا پرستار مراجعه کنم؟
بله. اگر فکر می کنید دچار آنافیلاکسی شدید، سریع عمل کنید! اگر دستگاهی برای تزریق اپی نفرین دارید، فوراً از آن استفاده کنید. سپس با آمبولانس تماس بگیرید. سعی نکنید خود به بیمارستان بروید زیرا ممکن است در راه به آنجا بیهوش شوید یا نفستان بند بیاید. همچنین، تماس با آمبولانس معمولاً سریعترین راه برای دریافت کمک است.
آیا کاری وجود دارد که بتوانم از آنافیلاکسی مجدد جلوگیری کنم؟
بله. اگر آنافیلاکسی داشته اید، باید با پزشک یا پرستار خود صحبت کنید. در صورت نیاز، پزشک می تواند آزمایشاتی را انجام دهد تا متوجه شود به چه چیزی حساسیت دارید.
پزشک می تواند به شما کمک کند تا برنامه ای برای جلوگیری از آنافیلاکسی در آینده تهیه کنید. به عنوان بخشی از برنامه خود، می توانید:
زندگی من چگونه خواهد بود؟
– بسیاری از افرادی که آنافیلاکسی داشته اند می توانند زندگی عادی داشته باشند. اما ممکن است لازم باشد تغییراتی در زندگی خود ایجاد کنید. شما باید از چیزهایی که می توانند باعث آنافیلاکسی شوند اجتناب کنید. در صورت بروز واکنش آلرژیک، ممکن است لازم باشد دارو همراه خود داشته باشید .
آنژیوادم شرایطی است که باعث پف کردن بافت زیر پوست می شود. افراد مبتلا به آنژیوادم ممکن است تورم صورت، پلک ها، گوش ها، دهان، زبان، دست ها، پاها یا اندام تناسلی داشته باشند .
برخی از افرادی که به آنژیوادم مبتلا می شوند ، دچار کهیر نیز می شوند . کهیرها تکه های برجسته پوستی هستند که موجب خارش میشوند .
گاهی اوقات، افراد هنگامی که یک واکنش آلرژیک خطرناک دارند، علائم آنژیوادم را دارند. اگر به طور ناگهانی پف کردگی یا کهیر به همراه یکی از موارد زیر داشتید، با آمبولانس تماس بگیرید:
علل آنژیوادم
یکی از علل شایع آنژیوادم آلرژی است. اگر برای اولین بار است که به آنژیوادم مبتلا شده اید، ممکن است به این دلیل باشد که به چیزی حساسیت جدیدی پیدا کرده اید. آلرژی به موارد زیر می تواند باعث آنژیوادم شوند
داروهایی که می توانند باعث آنژیوادم شوند عبارتند از:
آنژیوادم همچنین می تواند ناشی از بیماری های نادری باشد که گاهی در خانواده ها دیده می شود. یک مثال ، آنژیوادمِ ارثی است. در این بیماری، افراد دچار حملات مکرر آنژیوادم، درد شکم یا تورم در گلو می شوند. این حملات 2 تا 5 روز طول می کشد و سپس بهبود می یابد. با این حال، این بیماری جدی است زیرا تورم در گلو می تواند جریان هوا را قطع کند. اگر شما آنژیوادم دارید و سایر افراد خانواده شما نیز مبتلا هستند، باید به پزشک مراجعه کنید. آزمایش و درمان برای آنژیوادم ارثی وجود دارد.
گاهی اوقات، پزشکان علت آنژیوادم را نمی دانند!
آیا آزمایشی برای شناسایی آنژیوادم وجود دارد؟
آزمایش‌هایی برای آنژیوادم ناشی از آلرژی و بیماری‌های نادری که در خانواده‌ها وجود دارد، وجود دارد. اما هیچ آزمایشی برای بسیاری از علل دیگر آنژیوادم وجود ندارد. با این حال، پزشک یا پرستار شما اغلب با اطلاع از علائم و پرسیدن سوالات میتواند تشخیص دهد که آنژیوادم دارید یا خیر.
آنژیوادم چگونه درمان می شود؟
درمان بستگی به جدی بودن علائم شما دارد. اگر به دلیل یک واکنش آلرژیک خطرناک مثل انافلاکسی دچار آنژیوادم شوید، باید فوراً در بیمارستان درمان شوید. در بیمارستان، کارکنان درمان هایی را برای توقف واکنش آلرژیک و کمک به علائم به شما ارائه می دهند.
اگر علائم شما خفیف است، ممکن است نیازی به درمان نداشته باشید. اما باید سعی کنید بفهمید که آیا چیزی باعث ایجاد علائم شما شده است یا خیر. اگر چنین است، باید از آن محرک اجتناب کنید.
پزشک ممکن است به شما توصیه کند که داروهایی به نام آنتی هیستامین مصرف کنید. اینها همان داروهایی است که مردم برای آلرژی فصلی مصرف می کنند.
پزشک ممکن است داروهایی به نام استروئید را نیز تجویز کند. استروئیدها می توانند به رفع خارش و کاهش تورم کمک کنند. اما شما نباید استروئیدها را بیشتر از زمانی که نیاز دارید مصرف کنید، زیرا می توانند عوارض جانبی جدی ایجاد کنند. اینها همان استروئیدهایی نیستند که برخی از ورزشکاران به طور غیرقانونی مصرف می کنند.
اگر به دلیل دارویی که مصرف کرده اید به آنژیوادم مبتلا شده اید، پزشک داروی شمارا تغییر خواهد داد.
آیا می توان از آنژیوادم پیشگیری کرد؟
می توانید با پرهیز از غذاها، داروها یا حشراتی که باعث واکنش آلرژیک می شوند، شانس ابتلا به آنژیوادم را کاهش دهید. اگر زیاد به آنژیوادم مبتلا می شوید، ممکن است پزشک توصیه کند که هر روز آنتی هیستامین مصرف کنید.
