به نام خدا

کابوس

حتی کودکان نوپا ممکن است در مورد رویاهاشان – چه خوشایند و چه ترسناک – صحبت کنند. تقریباً هر کودکی گهگاه رویای ترسناک یا ناراحت کننده می بیند. اما به نظر می رسد کابوس ها در سال های پیش دبستانی که ترس از تاریکی رایج است به اوج خود می رسد.

کابوس ها به طور کامل قابل پیشگیری نیستند، اما والدین  میتوانند کمک کنند که موقع خواب کودک ارامش داشته باشد. به این ترتیب، وقتی او کابوس میبیند ، کمی آرامش از جانب شما می‌تواند او را ارام کند.

کابوس ها چه زمانی رخ می دهند؟

کابوس ها – مانند اکثر رویاها – در مرحله ای از  خواب اتفاق می افتد که مغز بسیار فعال است. تصاویر واضحی که مغز در حال پردازش است می تواند به اندازه احساساتی که ممکن است ایجاد کند واقعی به نظر برسد.

این بخش از خواب به عنوان خواب با حرکت سریع چشم یا مرحله REM شناخته می شود زیرا چشم ها به سرعت در زیر پلک های بسته حرکت می کنند. کابوس‌ها معمولاً در نیمه دوم خواب شبانه اتفاق می‌افتند، زمانی که دوره‌های REM طولانی‌تر هستند.

وقتی بچه ها از یک کابوس بیدار می شوند، تصاویر آن هنوز تازه هستند و می توانند واقعی به نظر برسند. بنابراین طبیعی است که آنها احساس ترس و ناراحتی کنند و برای ارام شدن به والدین خود نیاز داشته باشند.

در حدود سنین پیش دبستانی، بچه ها شروع به درک این موضوع می کنند که یک کابوس فقط یک رویا است – و اینکه آنچه اتفاق می افتد واقعی نیست و نمی تواند به آنها آسیب برساند. اما دانستن این موضوع مانع از احساس ترس آنها نمی شود. حتی بچه های بزرگتر وقتی از یک کابوس بیدار می شوند، احساس ترس می کنند.

چه چیزی باعث کابوس می شود؟

هیچ کس دقیقاً نمی داند چه چیزی باعث کابوس می شود. به نظر می رسد رویاها – و کابوس ها  روشی است که بچه ها  برای پردازش موقعیت هایی که در بیداری با ان مواجه میشوند و از نظر ذهنی با نگرانی های خود دست و پنجه نرم کنند! .

برخی ممکن است زمانی اتفاق بیفتند که کودک استرس داشته باشد یا با تغییری روبرو شود. رویدادها یا موقعیت هایی که ممکن است استرس زا باشند – مانند نقل مکان، رفتن به مدرسه جدید، تولد خواهر یا برادر یا تنش های خانوادگی – ممکن است در کابوس ها منعکس شوند.

گاهی اوقات کابوس ها بخشی از واکنش کودک به حوادث است – مانند یک بلای طبیعی، تصادف یا جراحت. برای برخی از بچه ها، به ویژه آنهایی که تخیل خوبی دارند، خواندن کتاب های ترسناک یا تماشای فیلم های ترسناک یا برنامه های تلویزیونی درست قبل از خواب می تواند باعث ایجاد کابوس شود.

گاهی اوقات یک کابوس دارای تکه های قابل تشخیصی از رویدادها و تجربیات روز است، اما با پیچ و تاب ترسناک. یک کودک ممکن است تمام جزئیات را به خاطر نیاورد، اما معمولاً می تواند برخی از تصاویر، شخصیت ها یا موقعیت ها و قسمت های ترسناک را به خاطر بیاورد.

کمک به داشتن یک رویای خوب

والدین نمی‌توانند از کابوس‌های شبانه جلوگیری کنند، اما می‌توانند به بچه‌ها کمک کنند تا خواب خوبی داشته باشند – و این باعث رویا خوب میشود .

برای کمک به آرامش آنها در زمان خواب، مطمئن شوید که بچه ها:

زمان خواب و بیداری منظمی داشته باشند

یک روال خواب داشته باشید که به آنها کمک  کند وقتی که به خواب می روند احساس امنیت و آرامش کنند. این ممکن است شامل حمام کردن، در اغوش گرفتن شما، مطالعه یا ارام حرف زدن در مورد رویدادهای خوشایند روز باشد.

تختی داشته باشید که مکانی دنج و آرام برای آرام شدن باشد. یک اسباب‌بازی مورد علاقه، حیوان عروسکی، چراغ خواب می‌تواند کمک کند.

قبل از خواب از دیدن فیلم‌های ترسناک، برنامه‌های تلویزیونی و خواندن داستان‌های ترسناک خودداری کنید – به خصوص اگر قبلاً باعث ایجاد کابوس‌های شبانه شده باشند

به کودکان بفهمانید  که کابوس ها واقعی نیستند، آنها فقط رویا هستند و نمی توانند به آنها صدمه بزنند

بعد از یک کابوس

کمک به کودک خود برای مقابله پس از یک کابوس آمده است:

به فرزندتان اطمینان دهید که آنجا هستید. حضور دلگرم  شما به کودکتان کمک می کند پس از بیدار شدن با ترس ، احساس امنیت و محافظت کند. دانستن اینکه شما آنجا خواهید بود به تقویت حس امنیت فرزندتان کمک می کند.

روی آنچه اتفاق افتاده برچسب بزنید به فرزندتان بگویید که این یک کابوس بود و اکنون تمام شده است. ممکن است چیزی شبیه این بگویید: “خواب بدی دیدی، اما حالا بیدار شدی و همه چیز خوب است.” به کودک خود اطمینان دهید که کابوس در دنیای واقعی اتفاق نیفتاده است.

او را ارام کنید: نشان دهید که می‌دانید فرزندتان احساس ترس می‌کند و مشکلی نیست. به کودک خود یادآوری کنید که همه خواب می بینند و گاهی اوقات خواب ها ترسناک، ناراحت کننده هستند و می توانند بسیار واقعی به نظر برسند، بنابراین طبیعی است که بترسد.

کودکان پیش دبستانی و کودکان خردسال در سن مدرسه که تخیلات روشنی دارند، قدرت جادویی عشق و محافظت شما می تواند معجزه کند. میتوانید تظاهر کنید که هیولاهای خیالی را با یک دوز اسپری هیولا کش  ناپدید کرده اید. بروید و کمد و زیر تخت را بررسی کنید و به کودک خود اطمینان دهید که همه چیز امن و امان است.

چراغ خواب یا چراغ سالن می‌تواند به بچه‌ها کمک کند تا در اتاقی تاریک ، احساس امنیت کنند و برای دوباره خوابیدن اماده شوند. یک چراغ قوه کنار تخت میتواند کمک کننده باشد.

به کودک خود کمک کنید تا دوباره بخوابد. ارائه چیزی آرامش بخش ممکن است به تغییر خلق و خوی او کمک کند. برای کمک به دوباره خوابیدن، یکی از اینها را امتحان کنید: یک حیوان عروسکی که دوست دارد برای بغل کردن، یک پتو، بالش، چراغ خواب یا حتی میتوانید درباره رویاهای خوشایندی که فرزندتان دوست دارد ببیند صحبت کنید. و شاید با بوسیدن فرزندتان اورا کامل ارام کنید.

شنونده خوبی باشید نیازی به صحبت طولانی نیست

در مورد کابوس در ساعات اولیه خواب – فقط به کودک خود کمک کنید تا احساس آرامش، امنیت و محافظت داشته باشد و آماده باشد که دوباره بخوابد. اما در صبح، کودک شما ممکن است بخواهد همه چیز را در مورد رویای ترسناک دیشب به شما بگوید. با صحبت در مورد آن – شاید حتی ترسیم رویا یا نوشتن در مورد آن – در نور روز، بسیاری از تصاویر ترسناک قدرت خود را از دست می دهند. فرزند شما ممکن است از فکر کردن به یک پایان جدید برای کابوس خود لذت ببرد.

برای اکثر بچه‌ها، کابوس‌ها هرازگاهی اتفاق می‌افتند، دلیلی برای نگرانی نیستند و صرفاً به آرامش و اطمینان والدین نیاز دارند. اگر کابوس ها اغلب خواب کافی کودکتان را میگیرد یا همراه با سایر مشکلات عاطفی یا رفتاری هستند، با پزشک خود صحبت کنید.