به نام خدا

راه رفتن در خواب

راه رفتن در خواب چیست؟

راه رفتن در خواب در کودکان بسیار رایج است. اکثر بچه هایی که در خواب راه می روند فقط گاهی این کار را انجام می دهند و در سنین نوجوانی متوقف میشود.

بچه‌ها معمولاً در عرض یک یا دو ساعت پس از خوابیدن در خواب راه می‌روند و ممکن است از چند ثانیه تا 30 دقیقه راه بروند. بیدار کردن کسی در حالی که در خواب راه می رود دشوار است. زمانی که فرد از خواب بیدار می شود، ممکن است برای چند دقیقه احساس گیجی و سردرگمی کند.

راه رفتن در خواب فراتر از پیاده روی است. رفتارهای راه رفتن در خواب می تواند به شرح زیر باشد:

بی ضرر – مانند نشستن

بالقوه خطرناک – مانند سرگردانی در بیرون از خانه

نامناسب – مانند باز کردن در کمد و ادرار کردن در ان!

مهم نیست که بچه‌ها در طول دوره‌های راه رفتن در خواب چه می‌کنند، به هر حال ان ها به یاد ندارند که آن‌ها این کار را انجام داده باشند!

با این حال، برخی گام‌های ساده می‌توانند کودک خواب‌گرد شما را در حین راه رفتن ایمن نگه دارند.

چه چیزی باعث راه رفتن در خواب می شود؟

راه رفتن در خواب در کودکان بسیار شایع تر از بزرگسالان است. ممکن است در خانواده ها دیده شود، بنابراین اگر شما یا شریک زندگیتان خوابگرد است یا خودتان این گونه اید، ممکن است فرزندتان نیز چنین باشد.

چیزهایی که ممکن است باعث ایجاد یک دوره راه رفتن در خواب شود عبارتند از:

کمبود خواب یا خستگی

برنامه خواب نامنظم

بیماری یا تب

برخی از داروها

استرس ها

در هنگام راه رفتن در خواب چه اتفاقی می افتد؟

بلند شدن از رختخواب و راه رفتن در حین خواب واضح ترین علامت راه رفتن در خواب است. اما کودکان شب گرد ممکن است این علایم را داشته باشند:

در خواب حرف زدن

سخت بیدار شدن

گیج به نظر می رسند

وقتی با او صحبت می شود پاسخ نمی دهد

در رختخواب بنشینید و حرکات مکرر را انجام دهید، مانند مالیدن چشمان خود یا درگیری با لباس خواب.

همچنین چشم‌های خواب‌گردها باز است، اما اطراف را با توهم و خیال می بینند. اغلب، آنها فکر می کنند که در اتاق های مختلف خانه یا کلا مکان های دیگری هستند.

گاهی اوقات، این شرایط دیگر ممکن است  همراه با شب گردی رخ دهد:

آپنه خواب (مکث کوتاه در تنفس هنگام خواب)

شب ادراری

وحشت های شبانه

آیا راه رفتن در خواب اسیب رسان است؟

راه رفتن در خواب به خودی خود مضر نیست. اما راه رفتن در خواب می تواند خطرناک باشد زیرا بچه های خوابگرد بیدار نیستند و ممکن است متوجه نباشند که چه می کنند، مانند پایین رفتن از پله ها یا باز کردن پنجره ها.

راه رفتن در خواب معمولاً نشانه این نیست که مشکلی از نظر عاطفی یا روانی در کودک وجود دارد. و این هیچ آسیب عاطفی ایجاد نمی کند. خوابگردها احتمالاً حتی راه رفتن  شبانه خود را به خاطر نمی آورند.

چگونه یک خوابگرد را ایمن نگه داریم:

راه رفتن در خواب به خودی خود خطرناک نیست. اما مهم است که اقدامات احتیاطی را انجام دهید تا کودک شما که در خواب راه می رود کمتر زمین بخورد، با چیزی برخورد کند، از خانه خارج شود یا رانندگی کند (اگر فرزند بالای ۱۸ ساله شما خوابگرد است).

برای کمک به دور نگه داشتن خوابگرد خود از آسیب:

سعی کنید خوابگرد را بیدار نکنید زیرا ممکن است کودک شما را بترساند. در عوض، به آرامی او را به رختخواب هدایت کنید.

پنجره ها و درها را در اتاق خواب فرزندتان و  سراسر خانه قفل کنید، قفل اضافی یا قفل ایمنی کودک نیز ممکن است به کارتان بیایند. کلید ماشین را دور از دسترس جوانانی که میتوانند رانندگی کنند ، نگه دارید.

برای جلوگیری از زمین خوردن، شبگرد روی تخت های دوطبقه نخوابد.

چیزهای تیز یا شکستنی را از اطراف تخت بردارید.

اشیاء خطرناک را دور از دسترس نگه دارید.

موانع را از اتاق فرزندتان و سرتاسر خانه خود بردارید تا از برخورد جلوگیری کنید. کف اتاق خواب مرتب باشد.

میله ایمنی را در خارج از اتاق کودک خود و/یا بالای هر پله نصب کنید.

چه زمانی باید به دکتر مراجعه کنید؟

معمولاً نیازی به درمان راه رفتن در خواب نیست، مگر اینکه موارد زیر باشند:

شب گردی بسیار منظم باشد.

فرزندتان در طول روز خواب الوده است

رفتارهای خطرناک دارد

اگر راه رفتن در خواب اغلب اتفاق می افتد، مشکلاتی ایجاد می کند، یا این که شبگردی وی در اولایل جوانی متوقف نشده است ، با پزشک خود صحبت کنید.

برای کودکانی که اغلب در خواب راه می روند، پزشکان ممکن است درمانی به نام بیداری برنامه ریزی شده را توصیه کنند. این بدان معنی است که شما به آرامی کودک خود را کمی قبل از زمان معمول راه رفتن در خواب بیدار کنید، که می تواند به توقف راه رفتن در خواب کمک کند. در موارد نادر، پزشک ممکن است دارویی برای کمک به خواب تجویز کند.

چه چیز دیگری باید بدانم؟

برای کمک به جلوگیری از دوره های شب گردی:

یک برنامه خواب و چرت منظم تنظیم کنید و به آن پایبند باشد – هم در شب و هم زمان بیداری.

زمان خواب فرزندتان را زودتر تنظیم کنید. این می تواند خواب آلودگی بیش از حد را بهبود بخشد.

اجازه ندهید بچه ها در شب زیاد بنوشند و مطمئن شوید که قبل از رفتن به رختخواب به دستشویی می روند. (مثانه پر می تواند به راه رفتن در خواب منجر شود)

در زمان خواب از مصرف کافئین خودداری کند.

مطمئن شوید که اتاق خواب فرزندتان برای یک خواب آرام، دنج و راحت است. وقتی بچه ها سعی می کنند بخوابند (زمان خواب)، سر و صدا را کاهش دهید.

دفعه بعد که شب گردی وی را دیدید، نترسید. فقط فرزندتان را به سمت تختش هدایت کنید.