لطفا صبر کنید ...
لطفا صبر کنید ...
چرا گوش ها جرم می سازند؟
جرم گوش در مجرای گوش خارجی، ناحیه ای بین قسمت گوشتی گوش در قسمت بیرونی سر و گوش میانی ساخته می شود. اصطلاح پزشکی جرم گوش سرومن است.
جرم گوش چه نقشی دارد:
به عنوان پوشش ضد آب مجرای گوش عمل می کند و از مجرا و پرده گوش در برابر ذره هایی که می توانند باعث عفونت شوند محافظت می کند. خاک، گرد و غبار و سایر ذرات را به دام می اندازد و از آسیب رساندن یا تحریک به پرده گوش جلوگیری می کند.
جرم راه خود را از طریق مجرای گوش خارجی به دهانه گوش باز می کند. سپس در حین استحمام یا می افتد یا بیرون می آید. در بیشتر افراد، مجرای گوش خارجی دائما جرم گوش تولید می‌کند، بنابراین کانال همیشه جرم کافی در خود دارد.
معمولاً نیازی به برداشتن جرم گوش نیست زیرا خود به خود خارج می شود. وارد کردن هر چیزی به گوش کودک خطر عفونت یا آسیب به مجرای گوش یا پرده گوش را افزایش می دهد از سواب های پنبه ای نباید برای حذف جرم گوش استفاده شوند. در بیشتر موارد، حمام کردن منظم برای حفظ آن در سطح سالم کافی است.
در حالی که برخی از افراد جرم گوش بیشتری نسبت به دیگران دارند،ولی به طور کلی گوش به اندازه نیاز خود جرم تولید می کند. به ندرت، گوش بچه ها جرم بیش از حد تولید می کند. و گاهی اوقات جرم گوش می تواند رسوب کرده و مجرای گوش را مسدود کند، به خصوص زمانی که توسط انگشت، سواب پنبه ای یا اشیاء دیگر به داخل فشار داده شود. به این “فشرده شدن” می گویند و اگر بر شنوایی تأثیر بگذارد یا باعث درد یا ناراحتی شود، پزشک می تواند آن را برطرف کند.
والدین و بچه ها نباید سعی کنند جرم گوش را در خانه از بین ببرند، انجام این کار خطر آسیب به مجرای گوش و احتمالاً آسیب به شنوایی کودک را به همراه دارد.
اگر کودک شما از ناراحتی گوش شکایت دارد و سرومن را در گوش می بینید، اشکالی ندارد که قسمت بیرونی گوش را با دستمال پاک کنید. اما از سواب پنبه، انگشت یا هر چیز دیگری برای فرو کردن داخل گوش استفاده نکنید. این می تواند به کانال ظریف گوش و پرده گوش آسیب برساند یا جرم را حتی بیشتر کند و در این مورد با پزشک خود مشورت کنید:
اگر فرزندتان یک از موارد زیر را دارد به پزشک تماس کنید:
معمولا پزشکان در موارد زیر جرم گوش را خارج می کنند:
حذف جرم گوش معمولاً در مطب پزشک انجام می شود. ممکن است کمی ناراحتی وجود داشته باشد اما دردناک نیست. اگر کودک نمی تواند بی حرکت بنشیند یا همکاری کند، پزشک می تواند آن را در اتاق عمل در حالی که کودک تحت بیهوشی عمومی است خارج کند.
پزشکان می توانند جرم گوش را به روش های مختلفی از بین ببرند، از جمله: خارج کردن به وسیله ابزار پزشکی، ساکشن کردن و یا شستشو
گاهی اوقات پزشک قطره هایی را در مجرای گوش می ریزد تا جرم را نرم کرده و تجزیه کند. یا ممکن است از شما بخواهند که این کار را در خانه انجام دهید و سپس برای برداشتن جرم به پزشک مراجعه کنید.
برداشتن جرم گوش فقط چند دقیقه طول می کشد. اگر نشانه ای از عفونت وجود داشته باشد، پزشک ممکن است قطره گوش آنتی بیوتیک تجویز کند.
شمع گوش به عنوان یک درمان خانگی برای حذف جرم گوش توجه زیادی را به خود جلب کرده است. اما ایمن یا موثر بودن آن ثابت نشده است و می تواند خطرناک باشد.
در شمع گوش، یک سر دستگاه مخروطی را وارد مجرای گوش کرده و سر دیگر آن را آتش می زنند. ایده این است که آتش و مخروط یک خلاء تشکیل می دهند و جرم را استخراج می کنند. اما امتحان کردن این روش در خانه خطر بالایی دارد، از جمله:
سوزاندن مجرای گوش وایجاد سوراخ در پرده گوش، که می تواند باعث آسیب دائمی شنوایی شود
همه این بیماری ها توسط ویروس هایی ایجاد می شوند که مجاری تنفسی را آلوده می کنند. همه مسری هستند و می توانند به راحتی از فردی به فرد دیگر سرایت کنند. و برخی علائم مشابه را ایجاد می کنند. بنابراین تشخیص آنها از همدیگر سخت است.
در اینجا مواردی وجود دارد که در صورت بیمار شدن کودک باید به آنها توجه کنید.
سرماخوردگی معمولی (ناشی از ویروس های مختلف)
علائم سرماخوردگی معمولاً خفیف هستند. آنها اغلب شامل سوزش گلو، آبریزش یا گرفتگی بینی و عطسه هستند. اگر تب وجود داشته باشد، بالا نیست. حال عمومی کودک مبتلا به سرماخوردگی معمولاً احساس خوبی دارد و اشتهای خوبی دارد و سطح انرژی طبیعی دارد. هیچ آزمایشی برای سرماخوردگی وجود ندارد و درمان خاصی وجود ندارد. فقط باید دوره ی خود را سپری کند.
آنفولانزا (ناشی از ویروس آنفولانزا)
آنفولانزا نیز می تواند خفیف باشد. با این حال، معمولاً کودکان مبتلا به آنفولانزا نسبت به سرماخوردگی احساس بدتری دارند. ممکن است تبی داشته باشند که ناگهانی همراه با لرز، سردرد و بدن درد باشد. آنها می توانند گلودرد، آبریزش بینی و سرفه داشته باشند. و به طور کلی احساس دردمندی و خستگی می کنند و اشتهای زیادی ندارند. برخی از کودکان حتی شکم درد، حالت تهوع، استفراغ یا اسهال دارند.
پزشک می تواند با انجام آزمایش مشخص کند، که آیا فردی به آنفولانزا مبتلا شده است یا خیر.
اکثر کودکان مبتلا به آنفولانزا در خانه با مایعات فراوان، استراحت بهتر می شوند. در برخی موارد، پزشک ممکن است یک داروی ضد ویروسی برای کاهش علائم و کوتاه کردن بیماری تجویز کند ولی برخی افراد بسیار حال بدی پیدا میکنند و نیاز به درمان در بیمارستان دارند.
با تزریق واکسن آنفولانزا هر ساله می توان از بسیاری از موارد آنفولانزا پیشگیری کرد.
COVID-19 (ناشی از یک نوع ویروس کرونا)
کودکان آلوده به ویروس کرونا ممکن است هیچ علامتی نداشته باشند یا علائم آنها خفیف باشد، (مانند سرماخوردگی). برخی ممکن است علائم شدیدتری شبیه آنفولانزا داشته باشند. بنابراین علائم COVID-19 می تواند بسیار شبیه علائم سرماخوردگی یا آنفولانزا باشد. البته گاهی می توانند متفاوت به نظر برسند. به عنوان مثال، آنها می توانند دچار از دست دادن چشایی یا بویایی یا انواع تظاهرات پوستی باشند.
گاهی اوقات کودکان چندین هفته پس از آلوده شدن به ویروس کرونا، دچار وضعیتی به نام التهاب چند سیستمی شوند و به ندرت، کودکان ممکن است علائمی داشته باشند که برای مدت طولانی ادامه داشته باشد، (وضعیتی که به نام کووید طولانی شناخته می شود).
برای اینکه ببینند فردی به ویروس کرونا مبتلا شده است یا خیر، پزشکان می توانند آزمایشی را انجام دهند که به دنبال تکه ای از ویروس در دستگاه تنفسی است. آنها همچنین می توانند با انجام یک آزمایش خون که به دنبال آنتی بادی است، عفونت قبلی را شناسایی کنند.
اکثر افراد مبتلا به یک بیماری خفیف، از جمله کودکان، نیازی به درمان خاصی ندارند و با مایعات فراوان، استراحت و داروهای کاهش دهنده تب بهبود می یابند. تعداد بسیار کمی از کودکانی که در معرض خطر بیشتر ابتلا به کووید-19 شدید هستند، می‌توانند داروهای خاصی مانند داروهای ضد ویروسی یا آنتی‌بادی‌های مونوکلونال دریافت کنند تا از بیماری شدید و نیاز به مراقبت‌های بیمارستانی جلوگیری شود. نوجوانان پرخطری که در تماس نزدیک با یک فرد آلوده بوده اند یا احتمال دارد در معرض یک فرد آلوده قرار بگیرند نیز می توانند این دارو را برای جلوگیری از ابتلای خود دریافت کنند.
برخی از افرادی که از COVID-19 بسیار بیمار می شوند به مراقبت های بیمارستانی، احتمالاً در ICU نیاز دارند. پزشکان می توانند آنها را تحت نظر داشته باشند، در صورت نیاز اکسیژن یا سرم بدهند و هر مشکلی را درمان کنند. به ندرت، آنها داروهایی مانند داروهای ضد ویروسی، آنتی بادی های مونوکلونال یا استروئیدها را نیز تجویز می کنند. شخصی که برای تنفس نیاز به کمک بیشتری دارد به یک دستگاه تنفس (یک دستگاه تنفس مصنوعی) متصل می شود.
واکسن‌های ایمن و مؤثر کووید-۱۹ برای بزرگسالان و همه کودکان ۶ ماهه به بالا در دسترس است. تزریقات تقویت کننده برای بزرگسالان و کودکان 5 سال و بالاتر توصیه می شود. همه افرادی که واجد شرایط هستند باید در اسرع وقت واکسن کووید-19 و واکسن تقویت کننده را دریافت کنند.
اگر شک یا سوالی دارید، بهتر است به پزشک خود مراجعه کنید. بیماری که شبیه سرماخوردگی به نظر می رسد می تواند آنفولانزا یا کووید-19 باشد. و سایر بیماری ها، مانند گلودرد استرپتوکوکی یا ذات الریه، می توانند علائم مشابهی ایجاد کنند، اما نیاز به درمان متفاوت دارند. گاهی اوقات تشخیص قطعی اینکه کدام میکروب باعث ایجاد مشکل شده است دشوار است. سپس، پزشکان ممکن است آزمایشاتی را برای کشف این موضوع انجام دهند.
اگر فرزندتان:
فوراً به پزشک خود مراجعه کنید. ممکن است پزشک بخواهد آزمایش هایی انجام دهد یا داروی خاصی را برای آنفولانزا شروع کند.
گام‌های رایجی که به جلوگیری از انتشار میکروب‌ها کمک میکنند، در برابر سرماخوردگی، آنفولانزا و COVID-19 نیز به خوبی عمل میکنند.
همیشه عاقلانه است که:
دست ها را خوب و مرتب بشویید. حداقل 20 ثانیه با آب و صابون دستتان را بشویید یا از ضدعفونی کننده های دست حاوی الکل استفاده کنید.
از افرادی که بیمار به نظر می رسند دوری کنید.
سطوحی که زیاد لمس می شوند را تمیز کنید (مانند دردستگیره ها، شمارنده ها، تلفن ها و غیره).
